Φάμπρι, Ατζένορε

(Fabbri, Μπάρμπα, Πιστόια 1911 –). Ιταλός γλύπτης. Σπούδασε στη Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων της Πιστόια και στη συνέχεια, το 1935, εργάστηκε σε ένα εργοστάσιο κεραμικής στην Αλμπίζολα. Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο για να συνεχίσει το έργο του. Αξιόλογες είναι οι πολύχρωμες τερακότες του, καθώς και τα γλυπτά του, που δημιούργησε από το 1940 έως το 1955 (Η γυναίκα με τον γάτο, 1947· Η φήμη 1949). Τα έργα του αποτελούν συνέχεια της μεσαιωνικής τοσκανικής κληρονομιάς, την οποία ο ίδιος απλοποίησε. Από το 1956 και μετά επεξεργάστηκε τον μπρούντζο με εξαιρετική επιτυχία παριστάνοντας την ανθρώπινη δυστυχία σε μορφές που εικονίζονται μετά από ατομική καταστροφή, καθώς και σε μορφές άλλες, καταπιεσμένες από τη σύγχρονη τεχνολογία (Σκύλος προσβεβλημένος από ραδιενέργεια, 1957, Μιλάνο, ιδιωτική συλλογή του καλλιτέχνη). Η πιο πρόσφατη παραγωγή του Φ. αντιπροσωπεύεται από μορφές σε στιλ εξπρεσιονισμού-σουρεαλισμού.